15.10.06 Pleidooi voor seksuele voorlichting in schoolhandboeken (L’Avenir)

Volgens onze bron prostitueren bepaalde kinderen zich dagelijkse om hun gezin te helpen onderhouden. Wat bewijst dat armoede centraal staat als oorzaak van kinderprostitutie in onze samenleving. Men praat evenzeer van sekstoerisme. Het is zeker zo dat iedere toeristische bestemming een opleving van de prostitutie kent, maar met betrekking tot kinderen moeten de nodige maatregelen genomen worden om pedofielen in hun zoektocht te ontmoedigen.

Zelf wat bescherming betreft, eisen 50% van de kinderen niet dat er voorbehoedsmiddelen worden gebruikt, terwijl 70% onder hen wel op de hoogte is van het risico op besmetting met sao’s, zoals AIDS. Het is zelfs zo dat onder degene die zich beschermen, 20% zegt bereid te zijn de condoom te "vergeten" indien het een vereiste voor de klant is.

Het moet gezegd worden, armoede blijft de beste potgrond voor het fenomeen want het merendeel van deze kinderen komt uit achtergestelde milieus. Ze vallen ten prooi aan volwassenen die, profiterend van de socio-economische valkuilen, hun perverse lusten op deze kinderen botvieren.

Maar armoede is niet de enige reden die deze kinderen ertoe beweegt zichzelf te prostitueren. Anderen zijn: het uiteenspatten van de kernfamilie, mishandeling binnen de familie, het verlaten van de school, en het gebrek aan oriënterende seksuele voorlichting. Laatste is uiterst belangrijk om kinderen preventief bij te staan. Preventie staat of valt met duidelijke informatie, die wetenschappelijk onderbouwd is en vrij is van elk moreel oordeel. Het is net zo belangrijk om aan met VIH besmette personen de kans te geven op kennis gebaseerde keuzes te maken met betrekking tot hun gezondheid en de beschikbare behandelingen.

Informeren en aanleren om tot een beter begrip te komen, zijn sleutelelementen in de strijd met dit fenomeen. De toegang tot informatie is soms beperkt door het feit dat sommige regeringen elk publiek debat beschouwen als een bedreiging voor waarden die zij verdedigen, omdat donors hun beperkingen aan de financiering opleggen en zo in feite de activiteiten van organisaties die informatie over gezondheid (en meer bepaald seksualiteit) verstrekken dwarsbomen.

Het betreft met name het gebruik van condooms; het feit dat religieuze of culturele groepen elke discussie over voor hen choquerende onderwerpen willen verhinderen; of omwille van het feit dat niet-officiële groeperingen mensenrechtenactivisten die de bevolking trachten te informeren over het bestaan van preventiemiddelen tegen AIDS lastigvallen.

Het is bijvoorbeeld nodig om de overdracht van het virus van moeder op kind te onderlijnen. Infectie kan ook worden overgedragen door vuile naalden bij inspuitingen of bij seksueel misbruik. Zij moeten toegang kunnen hebben aan informatie en raad aangepast aan hun leeftijd, aan opsporing en behandeling van de ziekte en kunnen terugvallen op bescherming en steun. Dit geldt in het bijzonder voor kinderen van wie de ouders ook leven met HIV of AIDS, of van wie de ouders gestorven zijn.

© L’Avenir – Doudou Esungi, 09.10.06 (gs)