06.09.13 Global Witness: grondig debat graag over slechte Congolese oliewet

In haar huidige vorm zou de wet een wazig systeem creëren voor de toekenning van olierechten, zo waarschuwt Global Witness. Het zou niet worden verplicht om oliecontracten of de uiteindelijke eigenaars van olievergunningen bekend te maken. Zo zal het risico op corruptie alleen maar groter worden. Verder blijft het volgens de wet mogelijk om naar olie te boren in de Congolese nationale parken en op sites die als Werelderfgoed gelden.

Global Witness vraagt aan de Congolese autoriteiten om het publiek inspraak te geven over de geplande wet, zoals eerder gebeurde bij de herziening van de mijnwetgeving. Over de mijnwetgeving praten de autoriteiten met het middenveld en de privésector. Voor de oliewet gebeurt dat niet.

Volgens Nathaniel Dyer, campagnevoerder bij Global Witness, verdient de Congolese staat nu al elk jaar meer dan 325 miljoen dollar aan olie-inkomsten. Dat bedrag zal gevoelig stijgen. Global Witness wil dat Congo en zijn bevolking ten volle van de olierijkdommen kunnen profiteren. Met de huidige wettekst is dat absoluut niet zeker.

De Britse oliemaatschappij Soco International kreeg het recht om naar olie te zoeken in een gebied in het noordoosten van Congo. Een deel van dat gebied ligt in het beroemde Virungapark, dat tot het Werelderfgoed behoort. De Britse regering en de Belgische, Duitse en Europese parlementen uitten allemaal kritiek op het zoeken naar olie in Virunga. Het Wereldnatuurfonds (WWF) is bezig met een campagne om Virunga te beschermen tegen de geldzucht van de oliebedrijven.

Virunga is het oudste nationaal park ter wereld. Er leven nog zeldzame berggorilla’s.

Global Witness en andere organisaties hadden in de voorbije jaren al vaker kritiek op de manier waarop Congo met zijn natuurlijke rijkdommen omspringt. Volgens het Africa Progress Panel, geleid door de vroegere VN-baas Kofi Annan, verloor de Congolese staat tussen 2010 en 2012 minstens 1,36 miljard dollar door mijnen tegen veel te lage prijzen te verkopen aan offshorevennootschappen. Dat is bijna dubbel zoveel als het geld dat Congo jaarlijks uitgeeft aan onderwijs en gezondheidszorg samen.

In de Congolese oliesector zijn er wel vaker dubieuze deals, net als in de Congolese mijnbouw. De betrokken partijen houden echter steevast vol dat er niets verkeerd gebeurt.

Bron: persbericht Global Witness, 06.09.12