Coronavirus: veel Kinois blijven ongelovige Thomassen (CongoForum)

KINSHASA – Voor de inwoners van Kinshasa lijkt er, ondanks de pandemie van het coronavirus, niets aan de hand. De Kinois zijn een volkje met een eigen mentaliteit. Inwoners van de stadsprovincie Kinshasa zullen namelijk nooit een situatie aanvaarden zonder enig bewijs. Dat constateert Environews.

Zelfs bij goed geschoolden is er nog altijd twijfel, terwijl het juist de geïnformeerde geesten zouden moeten zijn die in deze moeilijke tijd anderen zouden moet sensibiliseren om het bewustzijn te vergroten over deze ziekte die genadeloos doodt.

Het aantal officiële besmettingen met coronavirus is al een eind de 1.000 voorbij in de DR Congo. De meeste gevallen doen zich voor in de Congolese hoofdstad. Desondanks zijn er nog veel ongelovige Thomassen. “Le kimona mesu” zeggen zij: eerst zien, dan geloven.

Thomas behoorde tot de twaalf apostelen van Christus. Na de verrijzenis van de Heer geloofde hij niet alles wat zijn mede-apostelen hem vertelden, met name het feit dat de Heer was opgestaan.

De inwoners van Kinshasa vergelijken de DR Congo met de westerse landen. Ze weten nog dat bij het begin van de epidemie in Frankrijk niemand de doden te zien kreeg, zelfs geen familieleden. Pas daarna mocht een klein stukje van de familie overledenen zien. Maar waarom zouden we de doden en zieken moeten zien, en vooral, om wat te doen?

Aanvankelijk was er veel ongeloof en speculatie in alle richtingen toen de gezondheidsdiensten de aandacht vroegen van de bevolking en aandrongen op een verandering in de gewoonten. Aangemoedigd door berichten op sociale netwerken, suggereerden sommige Kinois in het begin dat “deze ziekte zwarte mensen niet raakte omdat hun antilichamen sterker zouden zijn dan die van blanken”. Ze hielden ook vol dat het virus niet bestand was tegen de zon en de warmte.

Rijkenziekte

Her en der was ook te horen dat Covid-19 een ziekte was van rijken die veel reizen, of dat de autoriteiten wilden laten zien wat ze deden met het geld van donoren. Volgens sommigen was de isolatie van de gemeente Gombe eigenlijk bedoeld om daar wapens in te zamelen. Een gebrek aan argumenten dus.

Zeker is dat de ziekte bestaat en niet verzonnen is. De grenzen zijn dicht, Kinshasa is geïsoleerd, de mensen sluiten zich thuis op. En toch geloven de Kinois het nog altijd niet. Misschien verandert dat wanneer ze zien dat een vriend, een buur, een familielid ziek wordt en sterft? Dan zullen de Kinois meer gemotiveerd zijn om zich te beschermen. Maar dan zal het te laat zijn.

Vermits ze het allemaal niet echt geloven, vegen sommige Kinois hun laarzen aan de barrièremaatregelen: sociale afstand houden, geregeld de handen wassen met zeep of een ontsmettend product, niet de handen schudden, met niet te veel op de bus springen.

Wie zijn ogen opent, ziet dat alleen in het openbaar vervoer de consignes worden nageleefd. Elders is dat niet het geval. Mensen blijven samenklieken op de markten, ze drinken samen bier thuis, sommige eetstandjes draaien opnieuw, en mensen houden niet genoeg afstand van elkaar.

Maatregelen worden niet nageleefd

Ondanks aandringen van gouverneur Gentiny Ngobila Mbaka weigeren veel Kinois zich te houden aan preventieve maatregelen die de verspreiding van de ziekte kunnen tegenaan. Denk bijvoorbeeld aan het dragen van mondmaskers.

Japanse wetenschappers tonen zwart op wit aan dat niezen kwalijke gevolgen kan hebben, vooral in besloten ruimtes. Zelfs met het blote oog zie je hoe druppeltjes op de grond vallen. Met een gevoelige camera zie je hoe de druppeltjes in de lucht rondzweven. Wanneer twee personen in dezelfde ruimte zijn, valt nog meer op dat de kleine druppeltjes in de lucht hangen.

Volgens specialisten kan een simpele niesbui bijna 100.000 druppels produceren. Dat is een illustratie van de belangrijkste manier waarop griepvirussen zich verspreiden.

© CongoForum, 14.05.20 (rok)

Beeld – bron: Environews / Mediacongo