Kananga: Ivo Vanvolsem laat gewezen kindsoldaten mondmaskers naaien (CongoForum)

KANANGA / BOECHOUT – Op de terreinen van Wereld Missiehulp in Boechout (België) werd woensdag een container propvol geladen met bestemming Kananga: een jeep maar ook naaimachines, naaigaren en rollen katoen. Daarmee kan de Vlaamse pater Ivo Vanvolsem gewezen kindsoldaten zinvol werk geven door hen .. mondmaskers te laten naaien.

Na een eerste reportage op de VRT kreeg Congokenner Marti Waals van alle kanten “hartverwarmende aanbiedingen” om Mpokolo wa Muoyo (Bron van Leven in het Tsjiluba), het project van pater Vanvolsem, te steunen.

Mpokolo wa Muoyo is nochtans niet in deze coronacrisis ontstaan. Alles gaat terug tot 1993 toen honderdduizenden Kasaïens uit Shaba werden verdreven en aanspoelden in de Kasai. Meteen stelde zich ook het probleem van straatkinderen. “Vaak gaat het om kinderen die werden verstoten en soms van hekserij werden beschuldigd”, weet Marti Waals. Met Mpokolo wa Muoyo begon Vanvolsem die kinderen op te vangen door hen niet alleen een minimale vorming te geven (snit & naad, mechanica of houtbewerking)  maar door ook te proberen hen om met hun families te herenigen. Voor dat zoekwerk in de wijde omgeving gebruikt hij nu nog een uit 1990 daterende auto. Die wordt nu dankzij de Buizingse steungroep Mpokolo-Congo wordt vervangen door een gloednieuwe Toyota-jeep.

Kamuina Nsapu

Het probleem van de straatkinderen kreeg nog een nieuwe dimensie toen het in de regio Kananga tot een openlijke breuk kwam tussen het Kabila-regime en de plaatselijke traditionele leider Kamuina Nsapu. Van het een kwam het ander, een militie ‘Kamuina Nsapu’ werd actief. Tal van jongeren uit ‘kwetsbare situaties’ werden met allerlei dwaze beloftes en magische voorwendsels van onkwetsbaarheid voor de militie geronseld. En daadwerkelijk ingezet. Het Kabila-regime reageerde met een ongeziene brutaliteit en onderdrukte de opstand. Toen – Kasaïen – Felix Tshisekedi Joseph Kabila als president opvolgde, verdampten de laatste resten van ‘Kamuina Nsapu’.

Ondertussen heeft Ivo, met enige steun van Unicef, al meer dan duizend van die jonge ex-militieleden opgevangen volgens het oude principe: opleiding geven en herenigen. Maar het grote probleem blijft dat ze dikwijls geen werk vinden.

Pandemie, een kans

Intussen had de coronapandemie ook Congo bereikt. De ‘westerse’ veiligheidsafstand van 1,5 meter in Congo respecteren is ondoenbaar. Dus hoopt de regering dat de Congolezen massaal mondmaskers zullen dragen. Ivo Vanvolsem zag meteen een kans voor ‘zijn’ gewezen militieleden: laat hen mondmaskers naaien en geef hen een inkomen uit de verkoop daarvan.

Het centrum beschikte over twee oude manuele naaimachines en twee elektrische machines die onbruikbaar waren wegens een gebrek aan elektriciteit. Met typische Congolese handigheid werden die twee elektrische nu snel omgebouwd tot manuele machines.

Marti Waals vond het initiatief van pater Vanvolsem prachtig en vroeg ook in Vlaanderen aandacht. Hij zag ook mogelijkheden om de jeep goedkoper aan te kopen en met de vrijgemaakte centen het mondkapjesproject bij te springen.

Niet alleen de eigen steungroep uit Buizingen maar ook tal van anderen zoals de werkgroep Ons Huis uit Mol  en de vzw Helpingnet uit Geel leverden meteen materiaal. Zo onder meer twintig naaimachines plus stof en naaigaren. Daarmee werd eind mei al 640 kilogram vanuit ons land als luchtvracht via Kinshasa naar Kananga overgevlogen.

Container

De bulk van al het materieel – inclusief de Toyota-jeep – werd woensdagochtend 3 juni in Boechout onder de deskundige leiding van Marti en Wereld Missiehulp in een container gestopt. “Eerst de jeep en nadien werd elk hoekje volgepropt. Zo onder meer met genoeg katoen om 50.000 mondmaskers te maken. Plus nog eens 25 naaimachines. Behalve de reeds gemelde donoren wil ik er toch absoluut twee vermelden. Ik denk in het bijzonder aan Paul Van Ruyssenveldt uit Herfelingen. Die had een verzameling van 16 manuele naaimachines had en kwam heel zijn verzameling schenken. Nog een heel mooie geste kwam er van het textielrecyclagebedrijf Eurofrip uit Zulte. Dat bedrijf schonk maar liefst 71 rollen katoen goed voor 550 kilogram of zowat 3.300 m², op zich goed voor 22.000 mondmaskers. Het bleef  echt van overal komen: naaigaren, linten, enzovoort”.

Volgende week vertrekt de container met het containerschip CMA CGM Turquoise via Matadi naar Kinshasa.  Vanuit Kinshasa zal Ivo in juli het transport per vrachtwagen organiseren. “Niet onbelangrijk: bij dit alles genieten we de steun van de Belgische ambassade én de Orde van Malta.”

© CongoForum, 05.06.20 (PVb)

Beelden – bronnen: Marti Waals, Ivo Vanvolsem)