Congolese jeugd verwacht geen excuses, maar betere toekomst (Philippe Croonenberghs)
(Opinie)
De 50 miljoen jongeren in Congo hebben geen boodschap aan parlementaire excuses voor het Belgische koloniale verleden, maar zijn wel bezorgd over hun toekomstperspectieven.
De parlementaire commissie heeft na ellenlange debatten, betaald met belastinggeld, eindelijk haar conclusies neergelegd. Eindelijk, maar zonder eigenlijke conclusies en zonder eenparigheid.
Wat betekent dat concreet? Laat me eerst opmerken dat het overgrote deel van de parlementsleden nooit een voet in Congo heeft gezet. Dat is ongelofelijk, want iedereen die Congo een beetje kent, weet dat onze Congolese vrienden geen boodschap hebben aan mogelijke excuses of spijtbetuigingen, maar wel bezorgd zijn over hun toekomstperspectieven.
De frustraties van commissievoorzitter Wouter De Vriendt worden helemaal niet gedeeld door de 50 miljoen jongeren in Congo.
Weet dat de gemiddelde leeftijd in Congo 18 jaar is. In de hoofdstad Kinshasa zijn 9,8 miljoen inwoners jonger dan 26 jaar. Die jeugd kijkt naar de toekomst en niet naar wat vroeger mogelijk gebeurd zou zijn. Met uitzondering van een deel van de diaspora willen onze Congolese vrienden graag meer samenwerking met hun ‘noke’, of ‘nos oncles’, zoals de Belgen nog altijd bestempeld worden. Veel weemoed.
De frustraties van commissievoorzitter Wouter De Vriendt (Groen) worden niet gedeeld door de 50 miljoen jongeren in Congo. Er is geen betere verwoording dan die van Nobelprijswinnaar Denis Mukwege tijdens het bezoek van ons vorstenpaar aan de stad Goma: ‘Als ik moet kiezen tussen iemand die zich beklaagt over littekens of over een zieke, dan is mijn keuze snel gemaakt.’
Ik nodig iedereen uit om het prachtige boek ‘Leopold II. Het hele verhaal’ van Johan Op de Beeck te lezen. Dat plaatst veel nuances bij de rol van de Belgen tijdens het bewind van onze koning.
Digitale sector
Ik wil Belgische jongeren graag aanzetten om contacten aan te knopen met hun Congolese leeftijdgenoten. De digitale sector is daarvoor ideaal: een opleiding van 9 maanden maakt van de gemotiveerde en begaafde studenten, die over het algemeen geen degelijke schoolopleiding gehad hebben, ideale werknemers in de formele sector van de Congolese economie. Geen tijd om in de corruptie te verzeilen.
Er werken vandaag Congolese vrienden in onderaanneming voor Zwitserse en Europese ondernemingen, terwijl het tot vandaag de gewoonte was dat werk uit te besteden aan landen als Vietnam en India. Een ongelooflijk perspectief voor de jeugd die onze taal spreekt en in dezelfde tijdzone opereert.
Mijn familie en mijn beursgenoteerde bedrijf Texaf, dat uitsluitend in Congo actief is, zijn rotsvast overtuigd van de toekomstperspectieven voor de Congolese jeugd en investeren voluit in de digitale sector. Onze digitale campus voor start-ups en scale-ups Silikin Village in Kinshasa wordt een toonaangevende hub voor ondernemerschap en innovatie over heel Afrika.
In deze logica is de 250 miljoen euro die België ter beschikking stelt voor de Congolese jeugd en de vrouwen in de Democratische Republiek Congo meer dan welkom. Het Belgische ontwikkelingsagentschap Enabel kan bijdragen aan grote veranderingen. Ook BIO en het Koning Boudewijnfonds kunnen actief meehelpen om de banden tussen Congo en België te verstevigen, samen met enkele Belgische groepen die het postkoloniale tijdperk wel overleefd hebben. Is dat geen herstel?
Een suggestie: laten we een nieuwe parlementaire commissie gedurende 2,5 jaar vergaderen over de mogelijke misbruiken tijdens onze kruistochten. Het is een ideale gelegenheid om het standbeeld van Godfried Van Bouillon te vervangen door een standbeeld van Jacques Brel. Worden het spijtbetuigingen of excuses?
Philippe Croonenberghs (Texaf), 28.12.22
(dit opiniestuk verscheen ook in de krant De Tijd)
Beeld – bron: CongoForum / Paulin Munyagala