Voedselonzekerheid: DR Congo nog steeds in het rood met meer dan 40 miljoen getroffenen (CongoForum)
KINSHASA – Zowat 40% van de Congolese bevolking heeft te maken met verschillende niveaus van chronische voedselonzekerheid, volgens de resultaten van de tweede cyclus van de Geïntegreerde Classificatie van de Voedselzekerheidsfase (Integrated Food Security Phase Classification) (IPC). Volgens deze gegevens, die werden verzameld onderzoek in het hele land, is er nog steeds sprake van een hoge mate van acute voedselonzekerheid, bericht Actualité.cd.
De cijfers zijn in de Democratische Republiek Congo gestaag gestegen. 13 van de 26 provincies en 77 van de 145 territoria zijn als statistische eenheden genomen. De factoren die bijdragen tot de verontrustende situatie zijn nog altijd aanwezig: gewapende conflicten en geweld, natuurrampen, ziekten, lage landbouwproductie en muntontwaarding. De zwaarst getroffen provincies zijn Kasaï, Noord-Kivu, Ituri, Bas-Uélé, Haut-Uélé, Equateur, Tshuapa, Tshopo, Kwilu, Kwango en Maï-Ndombe.
Uit de IPC-cijfers, die op 5 maart 2024 werden gepubliceerd, blijkt dat bijna 15,8 miljoen mensen chronisch voedselonzeker zijn en 25,1 miljoen mensen matig voedselonzeker. De stad Kinshasa is licht voedselonzeker, met ongeveer 11,7 miljoen inwoners die te maken hebben met minimale voedselonzekerheid.
Alleen al voor de provincies Noord-Kivu, Zuid-Kivu en Ituri toonde het rapport van vorig jaar aan dat 6,7 miljoen mensen te maken hadden met voedselonzekerheid, wat al een stijging van 10% ten opzichte van 2022 was.
In 2023 leverde het Bureau voor civiele bescherming en humanitaire hulp van de Europese Unie (ECHO) een bijdrage van 14,5 miljoen dollar om de escalerende humanitaire crisis in Congo aan te pakken. Dankzij die financiering kon het Wereldvoedselprogramma (WFP) vitale hulp bieden aan kwetsbare bevolkingsgroepen in Ituri, Noord-Kivu en Zuid-Kivu in de vorm van geldhulp, om zo te voorzien in de onmiddellijke behoeften door de aanhoudende crisis.
Het WFP wil graag zijn hulpprogramma’s ter verbetering van de bestaansmiddelen intensiveren. Maar door het aanhoudende conflict nemen de humanitaire behoeften te. Er is dringend 397 miljoen dollar nodig om essentiële voedselhulp te bieden in het oosten van Congo en in totaal 543 miljoen dollar om de operaties in het hele land voort te zetten. Vorige maand kondigde het WFP aan zijn voedselhulp te beperken om te kunnen reageren op prioritaire gevallen in het land.
Congo heeft meer investeringen nodig in landbouw en rurale ontwikkeling om de rampzalige hongertrend te keren. Landbouw is al meer dan 40 jaar uitgeroepen tot prioriteit, maar het budget dat ervoor wordt uitgetrokken is nog steeds minder dan 5%. Er is ruimte voor verbetering, want Congo heeft meer dan 80 miljoen hectare landbouwgrond en uitgestrekte water- en bosgebieden. 40% van de Congolese kinderen heeft een groeiachterstand als gevolg van ondervoeding.
De DR Congo blijft een van de grootste voedselcrisissen ter wereld hebben en de honger houdt het land zozeer in zijn greep dat er maar één schok nodig is om miljoenen mensen in extreme voedselonzekerheid te storten.
Met behulp van de aanpak van het IPC werken regeringen, VN-organisaties, ngo’s en anderen samen om de ernst en omvang van acute en chronische voedselonzekerheid en ondervoeding te bepalen volgens internationaal erkende normen. De Geïntegreerde Classificatie van de Voedselzekerheidsfase (IPC) is een innovatief initiatief van meerdere spelers om de analyse van en besluitvorming over voedselzekerheid en voeding te verbeteren.
© CongoForum, 06.03.24 (rk)
Beeld – bron: Radio Okapi/Jean-Claude Loky