Panel denkt na over betere kinderbescherming in Congo (CongoForum)

KINSHASA – Het Internationale Bureau voor de Kinderrechten (IBCR) heeft gisteren, donderdag, een panel aan het woord gelaten rond de situatie van kinderen in de DR Congo. In 2022 werd in Congo het project “Tonga pona bolamu ya mwana” gelanceerd om de bescherming van kinderen in het land te verbeteren. Hierbij wordt speciaal gekeken naar kinderen die van hun vrijheid beroofd zijn, kinderen die dreigen seksueel te worden misbruikt en kinderen die economische uitbuiting meemaken of riskeren.

Mahamadi Oubda vertegenwoordigt IBCR in Congo. Hij wijst erop dat het project bewust een naam in het Lingala kreeg om het opzet beter te laten doorsijpelen bij de bevolking. “Tonga pona bolamu ya mwana” mikt op Kinshasa, Lubumbashi en Centraal-Kongo. De Congolezen werken hierbij samen met Canada.

Juriste Béatrice Bitenda heeft een adviserende functie bij het ‘Bureau national catholique de l’enfance’. Zij onderstreept hoe belangrijk het is om via onderwijs en voorlichting geweld tegen kinderen te voorkomen en bestrijden. Ouders en leerkrachten moeten worden ‘versterkt’ om beter om te gaan met kinderen. Wie een kind wil bestraffen, kan dat met alternatieve middelen zonder een kind te moeten slaan, luidt het.

“Als we geweld tegen kinderen willen aanpakken, moeten we wetten maken die de kinderen beschermen en die deel uitmaken van een globale visie. We moeten ook gedrag en maatschappelijke normen veranderen die aanzetten tot geweld en discriminatie”, vindt Bitenda.

Gebrek aan instellingen

Jean Ndjema houdt zich bij het ministerie van Justitie bezig met de kinderbescherming. Sommige kinderen worden als gevolg van delinquent gedrag opgesloten. Maar er zijn amper instellingen waar zulke kinderen kunnen verblijven. “Er zijn twaalf instellingen, maar in de praktijk werken er maar drie: in Goma, Beni en Kisangani. Ook een kind dat van zijn vrijheid is beroofd, heeft recht op onderwijs, zonder discriminatie.”

Bij gebrek aan beter zouden er in de Congolese gevangenissen speciale afdelingen voor kinderen moeten zijn. Maar ook die zijn grotendeels onbestaande. “In Kinshasa is er wel zo’n speciale afdeling. Daar zijn er 332 jongens en 10 meisjes, maar de ruimte is eigenlijk maar geschikt voor 150 kinderen.”

Ndjema pleit ervoor om instellingen voor kinderen te renoveren en te creëren, met bemiddeling te werken en overbevolking in speciale afdelingen voor kinderen te vermijden door alternatieve straffen op te leggen. Als er in een gevangenis een speciale afdeling is, moet er worden gezorgd voor leerkrachten die de kinderen daar kunnen onderwijzen, luidt het.

© CongoForum, 28.06.24 (db)

Beeld – bron: Marc Maro Fimbo.