Slamkunstenaar Corneille Chabala: zelf slammen én anderen trainen (CongoForum)
LUBUMBASHI – De Congolese slamkunstenaar Corneille Chabala uit Lubumbashi is een van de belangrijkste namen voor deze kunstvorm in de Democratische Republiek Congo. Als twintiger, jong en dynamisch, verdeelt hij zijn carrière tussen slammen, optreden en het trainen van andere artiesten om hetzelfde te doen. Na een workshop getiteld ‘Réinvention: Écriture, Oralité et Performance’ in het cultureel centrum Picha Art, sprak hij met Actualité.cd.
In welke gemoedstoestand bevind je je op dit moment in je carrière als Slam-artiest?
“Op het moment dat mijn carrière als slamartiest in volle expansie is, voel ik me voldoende gemotiveerd en vastbesloten om alles te geven om van top tot teen te gaan.”
Je komt net van een workshop die je hebt gegeven in bij Pitcha Art, hoe liep het in die drie dagen?
“Voor de deelnemers was de workshop een kans om zichzelf opnieuw uit te vinden in termen van verhalen, mondigheid en performance. Het was een manier om gebruik te maken van de manier waarop woorden nieuwe perspectieven kunnen openen en een manier om beeldende kunstenaars bij het creatief schrijven te betrekken. Het heeft kunstenaars in staat gesteld om nieuwe verhalen te vormen die verder gaan dan het koloniale narratieve kader en de puur conventionele dialectiek van taal. Deze workshop wilde kunstenaars aanmoedigen om hun artistieke taal opnieuw uit te vinden en meesters te worden van hun eigen discours. Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om Picha Art Center te bedanken voor dit initiatief, dat dient als kader, capaciteitsopbouw en etalage voor kunstenaars uit Congo.”
Slamkunstenaars, filmmakers, sprekers, beeldend kunstenaars, enzovoort. Kwamen ze allemaal opdagen voor dit evenement?
“De workshop bracht slammers, beeldend kunstenaars, filmmakers en een modeontwerper uit Lubumbashi, Kinshasa, Goma en Kisangani samen.”
Jullie lieten zien hoe je tekens en identiteitsaanwijzingen in schrift kunt maken en werken met Afrikaanse kleuren kunt produceren. Hoe doe je dat volgens jou?
“Door thema’s aan te pakken die verband houden met onze geschiedenis, onze ervaringen en ons land, door concepten van herinnering te gebruiken die verder gaan dan koloniaal en westers denken, slagen we erin de boodschap die we willen overbrengen te identificeren, de juiste woorden te vinden, de juiste toon voor de tekst, en zo werken met een Afrikaans tintje te creëren.”
Komt er een podium om te laten zien wat iedereen heeft geleerd?
“We sloten de workshop af met een performance die diende als introductie op het werk van elke deelnemende kunstenaar. De resultaten waren zowel origineel als verrassend. We kijken uit naar de achtste editie van de Biënnale, die wel eens het landingspunt voor deze workshop zou kunnen zijn.”
Je bent duidelijk een regelmatige bezoeker van Slam–workshops, waarom wil je ze zo graag geven?
“Het is belangrijk voor mij omdat ik geloof dat volwassen worden betekent dat je niet alleen moet kunnen geven wat je hebt, maar ook wat je bent. Ik ontmoet regelmatig mensen die hun schrijfvaardigheid, spreekvaardigheid, het spreken in het openbaar enzovoort willen verbeteren. Het doel van mijn workshops is om jongeren een praktische introductie te geven in mondelinge en schriftelijke uitdrukking, poëtische performance, podiumkunsten en spreken in het openbaar, zodat ze een centrale rol kunnen spelen in de culturele opkomst van hun land.”
Denk je dat de Congolese Slam een opleiding voor artiesten nodig heeft om internationaal te kunnen schitteren?
“Ik denk niet dat Congolese Slam per se een opleiding nodig heeft om internationaal te schitteren. Ik denk eerder dat het belangrijk is om een goed cultureel beleid te hebben om de Congolese Slam naar een internationaal niveau te tillen. Wat talent en knowhow betreft, zit de DR Congo vol met erg getalenteerde slamartiesten die gewoon kansen en ondersteuning nodig hebben om op internationaal niveau uit te blinken.”
Hoe zit het met de workshops ‘Ik schreeuw niet, ik schrijf’?
“Na het succes van de eerste fase van het project “Les ateliers: je ne crie pas, j’écris”, bij de Universiteit ‘Nouveaux Horizons’, werken mijn team en ik aan de volgende fasen van dit project, waarbij we altijd het doel voor ogen houden om zoveel mogelijk jongeren te bereiken door hen kennis te laten maken met een nieuwe vorm van expressie, schrijven.”
Wat is de volgende stap in je carrièreplannen?
“Ik kan je geen uitsluitsel geven over de volgende fase in mijn carrièreplannen, maar wat ik je wel kan vertellen is dat ik werk aan een aantal verschillende projecten (schrijven, optreden en workshops), waarvan je de details te horen krijgt zodra de opstartfase voorbij is.”
Zit er een concert in de pijplijn?
“Ja, zeer zeker! Blijf kijken om het als eerste te weten.”
© CongoForum, 07.08.24 (rk)