DRC: campagne om Congolese rumba tot UNESCO-werelderfgoed te laten verklaren (CongoForum)
KINSHASA- In de hoofdstad Kinshasa is onlangs een officiële campagne gestart om de Congolese rumba, een belangrijke Afrikaanse muziekstijl, op de lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid van de UNESCO te plaatsen, bericht Radio France Internationale.
Deze muziekstijl, die zijn oorsprong vindt in de Cubaanse rumba van de jaren dertig, is zeer bekend in de Democratische Republiek Congo en Congo-Brazzaville. Het dossier, dat vorig jaar bij de UNESCO werd ingediend, wordt aan beide zijden van de Congo-rivier verdedigd.
Manda Tchebwa, een kroniekschrijver die onderzoek heeft gedaan naar de Congolese rumba, vertelt. “Het blijft het een buitengewone creatie: het is de creatie die erin geslaagd is Congo, Afrika en de wereld te federeren, via het Caribisch gebied, voornamelijk Cuba. Zonder de promotie en de vorm die Cuba eraan gaf, waren we uiteindelijk misschien bij de traditionele rumba van onze ouders gebleven.
“Onze rumba is onze passie”
Deze muziek heeft de tand des tijds doorstaan. “Of je nu bijvoorbeeld het werk van Fally [Ipupa] volgt, of het werk van Ferre [Gola], of het werk van Fabregas, zij zijn de jongsten, je zult onmiddellijk zien dat zij de rumba niet in de steek laten!” legt Jean-René Malwengo uit, docent aan het Nationaal Instituut voor de Kunsten.
Sommigen, zoals Manda Tchebwa, zijn ervan overtuigd dat dit erfgoed slechts om één reden op de UNESCO-lijst zal worden geplaatst: “Het is een verbindend element, dat als onderdeel van de cultuur heeft aangetoond dat de mens in de eerste plaats cultureel is, en wij, onze rumba, is onze passie, de passie van de Congolezen, maar het is ook een identificerend element van de Congolese muziek.”
Anderen, zoals Jean René Malwengo, geven toe verleid te zijn door het Afrikaanse jazz-repertoire. Rumba is voor hem een passie, een identiteit van de Congolezen, die hij erkend en gedeeld wenst te zien met de rest van de mensheid.
“Rumba is de geschiedenis van de slavernij”
De Congolese autoriteiten in Kinshasa hebben de zaak in handen genomen. Om de ambitie toe te lichten blikt Catherine Katungu Furaha, minister van Cultuur en Kunsten, terug op de ontstaansgeschiedenis van deze stijl. Deze muziek vond haar oorsprong aan de andere kant van de Atlantische Oceaan tijdens de slavenhandel tussen de 16e en 18e eeuw.
“De rumba toont de geschiedenis van de slavernij die, tijdens de deportatie, de slaven ertoe bracht hun herinneringen te vertalen in een dans voor twee. Het gebaar met hun navels deed hen inzien dat de oorsprong levend blijft. Met deze oorsprong hebben zij het gevoel van vreugde bestendigd, en met de evolutie en de geschiedenis zijn de grote rumba-dansers van ons land, zoals Grand Kalle en de anderen, in de jaren vijftig naar Cuba gegaan en Grand Kalle is daarmee weer naar de Congo teruggekeerd. Als vector van de beschaving moet de rumba worden beschermd en bewaard. Het is ons erfgoed dat iedereen moet promoten.”
Mediacampagnes
Om ervoor te zorgen dat het belang van de Congolese rumba in de hele wereld wordt erkend, is de minister van plan alle media te benaderen.
“We hebben een campagne gelanceerd om de wereld te laten zien dat rumba wetenschap is,” zegt ze. “Dus werd een verbintenisakte van alle spelers ondertekend, waarbij mensen, of zij nu senatoren, politieke of culturele spelers, dansers, filosofen of rumba-liefhebbers zijn, zich dit verhaal eigen kunnen maken.”
“Er worden acties en tijdschema’s opgesteld en vastgesteld voor zover nodig en er zullen mediacampagnes gebracht worden op radio en televisie,” vervolgt zij. “Bovendien hebben we posters gemaakt die we overal zullen proberen op te hangen. Wij zullen gebruik maken van sociale netwerken, van alle mogelijke kanalen, zodat dit werelderfgoed kan zorgen voor cohesie en solidariteit.”
“Dit is ook een diplomatieke zet”, aldus de minister, die reeds beweert de steun van de UNESCO te hebben. “De Cubaanse rumba heeft sinds 2016 wereldwijde erkenning gekregen”.
© CongoForum, 24.08.2021
Beeld-bron: wikipedia