Begin nieuw schooljaar: ouders in Kinshasa vertellen wat hen dwars zit (CongoForum)

KINSHASA – De start van het schooljaar 2023-2024 is gepland op 4 september. In de straten van de hoofdstad sprak de ‘Desk Femme’ van Actualité.cd met ouders over de voorbereidingen. De overgrote meerderheid zegt dat de financiële voorwaarden nog lang niet vervuld zijn om hun kinderen de best mogelijke start van het nieuwe schooljaar te garanderen.

Gauthier Mvula is timmerman. Met nog zes dagen te gaan voordat het nieuwe schooljaar begint, zegt hij dat hij niet weet wat hij moet doen. De vader van zes kinderen is verschillende keren benaderd over opdrachten en heeft een aantal schattingen opgesteld, maar tot nu toe zijn is er nog niets betaald door klanten. “Dit werk is mijn belangrijkste bron van inkomsten, maar we zijn nog maar een paar dagen verwijderd van het begin van het nieuwe schooljaar en ik vraag me af of mensen het betaald krijgen of niet. Ik geef offertes aan klanten die om mijn diensten vragen, maar ik ben al minstens twee maanden niet gecontacteerd. De mensen die bij mij in het krijt staan, vragen me om te wachten”.

Voor Mama Eliza, een verkoopster op de grote markt, is er een ander probleem: de schoolbenodigdheden. Ze weet niet of ze die tegen maandag 4 september zal kunnen kopen. “Er is geen geld in omloop. Maar in de winkels zijn de prijzen van schoolspullen gestegen. Soms worden uniformen en schoolspullen op school gekocht. Je kan gerust zeggen dat de mensen lijden”.

“Wat moet prioriteit krijgen? Uniformen, schriften, eten of huur?”

François Mulenda heeft vier kinderen en werkt op een openbare school in de gemeente Kinshasa. Hij legt uit dat de situatie voor veel ouders ondraaglijk is. “Ondertussen moeten we het schoolgeld op een rekening zetten zodra het nieuwe schooljaar begint, en nieuwe inschrijvingen bevestigen. We kunnen net zo goed eerlijk zijn en zeggen dat we strop zitten. Kinderen moeten ook eten voor ze naar school gaan. Wat moet prioriteit krijgen? Uniformen, schriften, eten of huur? De ouders lijden! Een ouder krijgt bijvoorbeeld 80.000 frank of 100.000 Congolese frank per maand betaald. Tijdens de vakanties krijgen we niet betaald, dus hoe kunnen we dan schoenen, schriften en uniformen kopen? Soms schrijven we een briefje naar de school met de vraag om de kinderen les te laten volgen en de belofte dat we zullen betalen. Maar we moeten toegeven dat de kinderen na twee weken weer naar huis gaan. Alleen vleiers zullen zeggen dat de voorbereidingen goed gaan. Ouders hebben echt hulp nodig om ervoor te zorgen dat hun kinderen volledig onderwijs krijgen.”

Justine Ndongala, die voor een privébedrijf werkt, heeft zelf iets bedacht rond de start van het schooljaar. “De oudste is 15, de tweede 13 en de derde 12. Dit zijn moeilijke tijden. Ik doe wat ik de afgelopen twee jaar heb gedaan. Aan het begin van het schooljaar onderhandel ik met mijn kinderen zodat ze aanvaarden om naar school te gaan met de schoolspullen die ze hebben. Zelfs wanneer ze alleen maar schriften en gymschoenen hebben, gaan ze. In de weken daarna zakt de prijs van de spullen en dan kan ik de ontbrekende spullen kopen. Ik zal dit jaar dezelfde methode toepassen.”

Andere ouders vragen om de herinvoering van terug-naar-school-bonussen, een methode die vroeger door overheidsbedrijven werd gebruikt. Nog anderen, vooral militairen, willen dat de benodigdheden beschikbaar worden gemaakt zodat ouders zich beter kunnen voorbereiden.

© CongoForum, 28.08.23 (rk)

Beeld – bron: (illustratief) Radio Okapi/Photo Joël Bofengo