Leren lezen en schrijven transformeerde het leven van Thérèse compleet (WWF)

KINSHASA – Thérèse Etimbe Basuwa Ekofo is een vrouw die behoort tot de ‘autochtone volkeren’. Ze woont in het dorp Bongale 3, in de sector Monkoto. Thérèse leidde een doodgewoon bestaan. In 2015 schreef ze zich bij een centrum in haar dorp in om te leren lezen en schrijven. En ze bleek uit een uitmuntende leerling te zijn. Aan het eind van haar opleiding kon ze lezen, schrijven en rekenen. Nu is ze leerkracht geworden, met het idee om het opleidingscentrum in haar dorp een vaster karakter te geven. Ze groeide uit tot een soort icoon, een rolmodel voor vrouwen en mensen uit autochtone volkeren.

Het is nu al negen jaar geleden dat Thérese leerde lezen en schrijven dankzij een vormingsprogramma dat werd gefinancierd door USAID. Als kind kon ze niet naar school gaan. Maar op 40-jarige leeftijd ontpopte ze zich tot een voorbeeldige leerling, iemand die met passie de lessen volgde. Zo dwong ze veel respect af bij de hele gemeenschap in Bongale 3, in de streek van Monkoto. “Het was haar gewoonte om na de lessen samen te komen met medeleerlingen die het moeilijk hadden. Ze hielp hen om te oefenen”, herinnert één van de medeleerlingen zich.

Aan het slot van de opleidingssessie waaraan Thérèse had meegedaan, koos een jury haar uit om het opleidingscentrum in handen te nemen. De moeder van acht kinderen is nu dus leerkracht. Ze runt met ijzeren discipline het centrum waar heel wat mannen en vrouwen op een bepaalde leeftijd komen leren lezen en schrijven. In de streek van Monkoto is er een stijgende vraag naar lessen van deze aard, in het bijzonder bij de autochtone volkeren. “Als je niet kan lezen, schrijven of rekenen, ben je een voorwerp van spot in de samenleving”, weet Antoinette Booto, die lessen volgt in het centrum. “Op de markt maken ze je dan iets wijs over de prijzen van goederen. Of ze geven je geldbriefjes waarvan je zelfs de waarde niet kent.”

Thérèse Etimbe Basuwa Ekofo is nu niet alleen maar lerares. Ze leerde ook hoe je op ambachtelijke wijze zeep kan produceren. Zo verdient ze een extra inkomen waardoor ze zelfstandiger is en meer kan doen voor haar eigen huishouden.

Thérèse beseft dat ze nu een plaatselijke referentie geworden is. Heel wat mensen uit de lokale gemeenschap komen haar om raad vragen.

Tweede kans

De lessen die ze volgde, gaven haar een tweede kans in het leven. Ze kan nu beter raad geven aan haar kinderen, heeft meer zelfvertrouwen en vertegenwoordigt haar gemeenschap op diverse fora. Ze droomt ervan om lerares te worden in het openbare onderwijs. In haar generatie is ze één van de weinige vrouwen uit de gemeenschap die kunnen lezen, schrijven en rekenen.

Sinds 2004 financiert USAID via het Wereldnatuurfonds (WWF) een natuurbeschermings- en ontwikkelingsprogramma in het park van Salonga. In het kader van dit programma wordt er ook gedacht aan lessen om te leren lezen, schrijven en rekenen. Bij de plaatselijke bevolking zijn er nog velen die niet kunnen lezen, schrijven of rekenen. Vorming op dit gebied moet bijdragen tot de ontwikkeling van de gemeenschap, vrouwen meer autonomie geven en mensen in staat stellen om toegang te krijgen tot justitie en zich vrij uit te drukken. De vorming is ook een manier om de maatschappij inclusiever te maken, want de lessen brengen Bantoes en autochtone volkeren, mannen en vrouwen, jong en oud samen.

Bron: WWF – Jean-Claude Bimwala, 09.08.24

Beelden – bron: WWF

Meer over het park van Salonga: https://salonga.org/fr/